Afvalvertelling 2: Voedingsstoffen
Al zorgen we ook voor ratten“Maak jullie maar geen zorgen, het komt allemaal goed.”
In mijn hoofd zie ik voor me hoe mijn zusje een aantal van haar 63 planten met deze woorden bemoedigend toespreekt. Ze zijn uitgedroogd. Ze hebben het zwaar - althans zo ziet mijn zusje dat. Zij is plantengek, althans zo zie ik dat. Terwijl ik door Loosduinen wandel, zie ik voor me hoe ze tegen de planten praat. Ik vraag me af wat zij tegen de planten die ik tijdens mijn wandeling tegenkom zou zeggen. Zou zij deze planten ook vertellen dat het allemaal goedkomt? Zou ze het waaizand wat tegen de bladeren aan blijft hangen opmerken, en dit zand beschouwen als een aanslag op wat deze plantjes nodig hebben om sterk te worden?
Misschien zou ze inzien dat de planten hier best hardnekkig zijn, dat ze hier groeien omdat ze tegen deze barre omstandigheden kunnen. Ze kunnen er tegenop zolang ze maar hun voedingsstoffen binnen krijgen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over dat metalen ding in het midden van de foto boven.
Dit ding, deze stalen afvalcontainer, verliest eigenlijk zijn waarde als je hem niet gebruikt en
hij niet regelmatig wordt geleegd
. Als je er niet genoeg naar
om kijkt, kunnen bijvoorbeeld de bandjes loslaten en dan komt al het afval op
de grond terecht. Hoe taai de planten eromheen ook lijken te zijn, het zal een
flinke aanslag op ze zijn. Elke keer dat er vloeistof uit een gevallen afvalzak
over hun voedingsbodem druipt, zullen ze het merken. “Houd vol”, zoals mijn zusje dan tegen ze zou zeggen. Aangezien we prullenbakken met name in de buitenruimte neerzetten om ongedierte te voorkomen, is er bij deze variant eigenlijk sprake van een
design-fout
, een
fout die er al in conceptfase uit gehaald had moeten worden. Na jarenlang
protesteren zijn deze prullenbakken dan ook uiteindelijk uit de binnenstad
verdwenen.